Σε πρόσφατη συνέντευξη του που παραχώρησε, ο Αντώνης Ρέμος μιλάει για το τέλος του Rising Star.

Το ξέσπασμα του Αντώνη Ρέμου

Συνέντευξη στο Down Town Κύπρου παραχώρησε ο αγαπημένος τραγουδιστής μιλόντας για το Rising Star.

Ο Αντώνης Ρέμος μιλάει για το τέλος του Rising Star

“Υπήρξε απέναντι σε όλα τα προγράμματα μια τηλεοπτική λαίλαπα. Αυτό, από μόνο του, αποδυναμώνει κάθε τηλεοπτικό προϊόν. Εγώ πιστεύω ότι το «Rising Star» στάθηκε αξιοπρεπέστατα απέναντι σε αυτό, είχε ενδιαφέρον, κράτησε τον κόσμο κοντά του γιατί αποζητούσε τη συμμετοχή του. Στον κόσμο αρέσει το reality, το έχει αποδείξει ο Έλληνας και στο παρελθόν.”

Τέλος δεν δίστασε να αναφερθεί και στην ίδια του την προσωπικότητα.

“Δεν διατηρώ δύο διαφορετικά πρόσωπα στη ζωή μου, είμαι αυτό που είμαι, παντού ο ίδιος, στις παρέες μου, με τους φίλους μου, αλλά και με το κοινό. Φυσικά με όρια ευγένειας, γιατί κάποιος που δεν σε ξέρει μπορεί να σε παρεξηγήσει, κι αυτό με μένα έχει συμβεί πολλές φορές – ο κόσμος δεν καταλαβαίνει το χιούμορ σου αν δεν σε ζει καθημερινά. Πολλές φορές παρεξηγήθηκαν τα λεγόμενά μου. Φιλτράρονται, λοιπόν, κάποια πράγματα, υπάρχουν στιγμές που έχουμε γελάσει πολύ τηλεοπτικά με όλη την ομάδα, αλλά που, δυστυχώς, για τον άλφα ή βήτα λόγο αυτό πρέπει να κοπεί στο μοντάζ, δεν μπορεί να περάσει στο τηλεοπτικό κοινό, γιατί η κρίση του διαφέρει από τη δική μας.”

Σπασμένα κομμάτια της καρδιάς – Αντώνης Ρέμος (Στίχοι)

“Γυάλινη εσύ κι όπως πέρναγες την πόρτα
Κι όπως έφευγες στα φώτα έσπασε η ζωή
Κι όπως τα γυαλιά πέφτανε στο πάτωμά μου
Μνήμες κι όνειρα δικά μου κρύσταλλα αδειανά

Τα σπασμένα μας κομμάτια της καρδιάς
Τα ξανακολλάω
Κοίταξέ με πως μπορώ
Απ’ το ελάχιστο που άφησες για μας
Πάλι σ’ αγαπάω
Πόσο αχ πόσο σ’ αγαπώ

Δεν κολλάει πια όταν σπάσει λες το γυαλί
Δεν κολλάει πια ουτ’ ο γκρεμός ούτε η φυγή
Μα όποιος αγαπά δεν έχει άλλη επιλογή
Τα συντρίμμια σου εγώ τα ενώνω για ζωή

Τα σπασμένα μας κομμάτια της καρδιάς
Τα ξανακολλάω
Κοίτα με μπορώ
Απ’ το ελάχιστο που άφησες για μας
Πάλι σ’ αγαπάω

Και μαζί σου ζω πόσο σ’ αγαπάω
Γυάλινη εσύ τόσο ξένη από μένα
Ούτε άφησες το βλέμμα ένα αντίο να πει
Κι έμεινα εκεί στο σπασμένο μας τον κόσμο
Να μαζεύω λύπες μόνο κάτι να σωθεί”

Σχόλια