Η Feelgood Records και ο Νίκος Πορτοκάλογλου παρουσιάζουν το νέο άλμπουμ «Εισιτήριο».
Τρία χρόνια μετά τα «Λιμάνια Ξένα» με διασκευές παλιών ελληνικών τραγουδιών, ο αγαπημένος τραγουδοποιός κυκλοφορεί τον 18ο προσωπικό του δίσκο με νέο ακυκλοφόρητο υλικό. Ξεκινώντας από το «Θα Περάσει Κι Αυτό», το δημιουργικό ταξίδι του άλμπουμ μετρά σχεδόν δύο χρόνια προετοιμασίας με αμέτρητες ώρες στο στούντιο, ώστε να «γεννηθούν» 13+1 κομμάτια σε μουσική και στίχους του ίδιου του Νίκου Πορτοκάλογλου.
Λίγους μήνες πριν, κυκλοφόρησε το ομότιτλο κομμάτι, το οποίο και αγαπήθηκε πολύ από τα ελληνικά ραδιόφωνα, ενώ πρόσφατα ακούσαμε το νέο single «Μαζί» που βρίσκεται ήδη στο top100 του ελληνικού airplay chart. Το άλμπουμ επίσης περιλαμβάνει την προηγούμενη ραδιοφωνική επιτυχία «Αν Μια Φορά Ρωτούσες», το «Πότε Θα Σε Δω» ντουέτο με την νεαρή ταλαντούχα ερμηνεύτρια Αγάπη Διαγγελάκη, καθώς και τη διασκευή, 20 χρόνια μετά, του εμβληματικού «Χωρίς Αμορτισέρ».
Το άλμπουμ «Εισιτήριο» θα κυκλοφορήσει από τις 28 Ιουνίου σε CD και ψηφιακά από τη Feelgood Records, και θα ταξιδέψει μαζί με το Νίκο Πορτοκάλογλου σε ολόκληρη την Ελλάδα.
«Πότε θα σε δω; Χρόνια τώρα προσπαθώ να κλείσω εισιτήριο για να ταξιδέψω σαν αστροναύτης στον μαγικό πλανήτη σου. Να περπατήσουμε ξανά στον κήπο σου. Στην πρώτη μας πατρίδα. Να χορέψουμε μαζί στ’ ουρανού το πανηγύρι.
Χρόνια τώρα προσπαθώ να στο πω μα δεν ακούς: είμαι ο δρόμος σου. Κι ίσως να σου ‘λεγα πολλά αν μια φορά ρωτούσες. Μα εσύ δεν ρωτάς. Και τραβάς τη σκανδάλη. Και χτυπάς στην καρδιά. Πάντα φταιν’ οι άλλοι για τη συμφορά.Κι όμως η φωνή από μέσα επιμένει: μην τα παρατάς.
Πες μου γιατρέ, θα σηκωθώ ποτέ;
Θα περάσει κι αυτό;
Καλή ακρόαση συνταξιδιώτες»
Ν. Π.
Εισιτήριο – Νίκος Πορτοκάλογλου (Στίχοι)
“Είν’ η ζωή ένα μαρτύριο
Αν δε βρεις το εισιτήριο
Να μπεις να ταξιδέψεις
Βαγόνι να διαλέξεις
Κι άμα βρεις το εισιτήριο
Απ’ του κόσμου το μυστήριο
Πόσο μπορείς να κλέψεις
Και πόσο φως ν’ αντέξεις
Κι όλο πάω μα που πάω
Και κανένα πια στο δρόμο δε ρωτώ
Δε ρωτάω κι όλο πάω
Και το μόνο πια που θέλω
Είναι μόνο, είναι μόνο να χαθώ
Είν’ η ζωή ένα μαρτύριο
Αν κλειδωθείς το κρατητήριο
Και δε μπορείς να τρέξεις
Στη θάλασσα να παίξεις
Κι όταν θα πάρεις εξιτήριο
Μες στου κόσμου το μυστήριο
Πόσο μπορείς ν’ αντέξεις
Και πόσο φως να κλέψεις
Κι όλο πάω μα που πάω
Και κανένα πια στο δρόμο δε ρωτώ
Δε ρωτάω κι όλο πάω
Και το μόνο πια που θέλω
Είναι μόνο, είναι μόνο να χαθώ
Σχόλια