Χριστίνα Σάλτη: "Δεν είμαστε ζευγάρι με τον Bo"

Η Χριστίνα Σάλτη βρέθηκε στην εκπομπή “Το Πρωινό” και μίλησε για την καταγωγή, το νέο της τραγούδι αλλά και την οικογένεια της!

Η Χριστίνα πολύ όμορφη και ευχάριστη έκανε μια ευχάριστη συζήτηση με την Φαίη Σκορδά εφ’ όλης της ύλης. Η όμορφη κουβέντα ξεκίνησε με την Χριστίνα να αποκαλύπτει την Ποντιακή της καταγωγή ενώ γεννήθηκε στην Αθήνα και την οικογενειακή της κατάσταση.

Το πως έγινε η πρώτη επαφή με το τραγούδι εκμυστηρεύτηκε η Χριστίνα Σάλτη στην Φαίη με το να της διηγείται τα πρώτα της βήματα και το πρώτο μαγαζί που εργάστηκε: “Ξεκίνησε σε ένα μαγαζί στην Καλλιθέα και συνέχισα, σιγά σιγά το ένα έφερνε το άλλο, δούλευα από το ένα μαγαζί στο άλλο, μετά ο Γιώργος Αρσενάκος μου πρότεινε για ένα τραγούδι το Secret Love, και μετά ήρθε η πρόταση συνεργασίας με τον Bo και το τραγούδι Κάνε με να τρελαθώ, αυτά τα δυο τραγούδια έγιναν μεγάλη επιτυχία.”

Στην ερώτηση της Φαίης Σκορδά πως γνώρισε τον Bo, η Χριστίνα Σάλτη δήλωσε χαρακτηριστικά: “Τον Bo τον γνώρισα όταν τραγουδούσαμε μαζί στον Σφακιανάκη, είχαμε απίστευτη χημεία με τον Bo, κάναμε τρία τραγούδια μαζί και συνεχίσαμε.”

Χριστίνα Σάλτη: Δεν είμαστε ζευγάρι με τον Bo – Δείτε το απόσπασμα:

Δείτε επίσης και το νέο της τραγούδι με τίτλο, “Τα πράγματα με το όνομα τους”.

“Κάτι δεν γίνεται κάτι δεν πάει
Ένα ηφαίστειο που δεν ξυπνάει
Σε λίμνη ήρεμη μεταμφιέζεται
Πες μου τι παίζεται

Μια αναπάντητη, μια απουσία
Μια επικίνδυνη ισορροπία
Κι αυτά τα μάτια σου
Κλειστά παράθυρα
Μίλα ξεκάθαρα

Πες μου τα πράγματα με τ’ όνομά τους
Φέρε κι ανέμους σου, θυμούς γεμάτους
Να με σκορπίσουνε, αλλού να πάω
Είναι πιο έντιμο, το προτιμάω

Πες μου ξεκάθαρα πως σε έχω χάσει
Πως ότι ράγισε έχει πια σπάσει
Μίλα ξεκάθαρα στα ίσια μίλα
Την πόρτα άνοιξε, φύγε με χίλια

Κάτι δεν πίνεται, κάτι με πνίγει
Έτσι που έρχεσαι, σαν να ‘χεις φύγει
Μισά σου ψέμματα, ορμούν ακάλεστα
Πες τα δυσάρεστα

Μια επανάσταση σαν ησυχία
Μια μελωδία μας, χωρίς ηχεία
Το πρώτο όνειρο που δεν μας χώρεσε
Πες το και χώρισε

Πες μου τα πράγματα με τ’ όνομά τους
Φέρε κι ανέμους σου, θυμούς γεμάτους
Να με σκορπίσουνε, αλλού να πάω
Είναι πιο έντιμο, το προτιμάω

Πες μου ξεκάθαρα πως σε έχω χάσει
Πως ότι ράγισε έχει πια σπάσει
Μίλα ξεκάθαρα στα ίσια μίλα
Την πόρτα άνοιξε, φύγε με χίλια

Κάτι δεν γίνεται κάτι δεν πάει
Ένα ηφαίστειο που δεν ξυπνάει
Σε λίμνη ήρεμη μεταμφιέζεται
Πες μου τι παίζεται…”