Ισπανικό τραγούδι μόνο με ελληνικές λέξεις… κι όμως υπάρχει και είναι γεγονός… Απολαύστε το…

Ισπανικό τραγούδι μόνο με ελληνικές λέξεις (2)

Ένα ισπανικό τραγούδι με τίτλο «Mi Ultimo Tango en Atenas» οι στίχοι του οποίου περιέχουν μόνο λέξεις με ελληνικές ρίζες σαρώνει στα ελληνικά social media.

Πρόκειται για ένα τραγούδι που εμπνεύστηκε ο αργεντινός συνθέτης Daniel Armando, όταν είδε σε ένα βιβλιοπωλείο στην Κούβα ένα βιβλίο με τίτλο: «Οι 17.000 ελληνικές λέξεις στην Ισπανική γλώσσα».

Έτσι συνέθεσε το τραγούδι του με ελληνικές λέξεις οι οποίες ακούγονται σχεδόν ίδιες στα ισπανικά!

Ο ίδιος δήλωσε: «Έζησα δύο χρόνια στην Ισπανία και μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι οι ελληνικές λέξεις είναι πολύ περισσότερες. Όλες οι λέξεις πού υποδηλώνουν κάποια έννοια επιστημονική, κοινωνιολογική, ανθρωπιστική και όχι μόνο είναι Ελληνικές. Αυτό βέβαια συμβαίνει σε όλες τις γλώσσες».

 

Ακούστε το από τους Apurimac και την Έλλη Πασπαλά:

Armonia neurotica en el microcosmο de la metropoli
cultura narcisista en una monarquia dogmatica
simfonia cacofonica, pandemonium en la atmosfera
melodia simbolo, melodrama y tragedia.

Orgasmo ideologico del barbarismο a la teoria
politico dislexico en parodia onirica
tirania fantasma, dilema megalomano
de un metabolismο retorico sin tesis ni antitesis.

[Coro:]
Este mi último tango en Atenas
tango lloron, que corre por mis venas.
(repetir verso una vez)

Patriota heroicο, tragicο, sistematico
hipocrecia paranoica sin dialogo esotericο
teatro ironicο, sindicato plasticο
y epicentro de la epidemia, una quimera, una utopia.

Energia hyperbole, antidotο democraticο
Laberinto critico sin entusiasmo, sin rima
musica epidermica en un pentagrama masoquista
y la simetria toxica de un epilogo necrologico.

(coro)

Hay un oasis aromatico, paralelo, fisiologico
profeta enigmatico, fenomeno cronico y ortodoxo
sin racismos ni extremismos, sin tabues etnicos
en lirica extasis sus praxis
es el melodico y fantastico antropo.

(coro)

Το τελευταίο μου ταγκό στην Αθήνα

Νευρωτική αρμονία στον μικρόκοσμο της μητρόπολης
Ναρκισσιστική κουλτούρα σε μια δογματική μοναρχία
Κακόηχη συμφωνία, πανδαιμόνιο στην ατμόσφαιρα
ένα σύμβολο μελωδίας, μελόδραμα και τραγωδία

Ιδεολογικός οργασμός από τη βαρβαρότητα στη θεωρία
δυσλεξικός πολιτικός σε ονειρική παρωδία
Τυραννίδα – φάντασμα, μεγαλομανές δίλημμα
ενός ρητορικού μεταβολισμού χωρίς θέση ή αντίθεση

(Ρεφρέν)
Αυτό είναι το τελευταίο μου τανγκό στην Αθήνα
ένα δακρύβρεχτο τανγκό που τρέχει από τις φλέβες μου
(επανάληψη)

Ηρωικός πατριώτης, τραγικός, συστηματικός
παρανοϊκή υποκρισία χωρίς εσωτερικό διάλογο
ειρωνικό θέατρο, πλαστικό συνδικάτο
και το επίκεντρο της επιδημίας, ένα όνειρο, μια ουτοπία

Υπερβολική ενέργεια, δημοκρατικό αντίδοτο
Κριτικός λαβύρινθος χωρίς ενθουσιασμό, χωρίς ρίμα
Επιδερμική μουσική σε ένα μαζοχιστικό πεντάγραμμο
και η τοξική συμμετρία ενός νεκρολογικού επιλόγου

(ρεφρέν)

Υπάρχει μια αρωματική όαση, παράλληλη, φυσιολογική
αινιγματικός προφήτης, χρονικό και ορθόδοξο φαινόμενο
χωρίς ρατσισμούς και εξτρεμισμούς, χωρίς εθνικά ταμπού
με μια λυρική έκσταση είναι πράξη
είναι το μελωδικό και φανταστικό ανθρώπινο ον

Σχόλια