Πίσω στο μακρινό 1996 και λίγο πριν η Αλίκη “φύγει” από την ζωή, ερμηνεύει την επιτυχία της “Ο Γλάρος” μαζί με τον νέο τότε Φοίβο Δεληβοριά.
Ο Φοίβος Δεληβοριάς μεγάλωσε στην Καλλιθέα και έκανε μαθήματα κλασσικής κιθάρας με τον Ορφέα Περίδη. Το 1988 πήγε κάποια από τα τραγούδια του στον Μάνο Χατζιδάκι, με αποτέλεσμα την κυκλοφορία του πρώτου προσωπικού του δίσκου «Η παρέλαση» τον Νοέμβριο του ’89.
Το 1995 υπέγραψε με την δισκογραφική εταιρεία “Sony Music” κυκλοφορώντας τον δεύτερο δίσκο του με τίτλο «Η ζωή μόνο έτσι είν’ ωραία».
Τον Μάρτιο του 1996 ο Φοίβος Δεληβοριάς βρέθηκε καλεσμένος στην εκπομπή “Μπράβο” με την Ρούλα Κορομηλά. Στην ίδια εκπομπή παρευρέθηκε και η Εθνική μας Σταρ, Αλίκη Βουγιουκλάκη.
Ο νεαρός τότε Φοίβος ερμήνευσε το τραγούδι “Ο Γλάρος” και λίγο μετά η Αλίκη πήγε κοντά του για να τον συνοδεύσει. Μάλιστα του είπε την επική ατάκα “Υπέροχος είσαι“.
Λίγες μέρες μετά από την εκπομπή, η Αλίκη Βουγιουκλάκη ρωτήθηκε από δημοσιογράφο: “Τι θα κάνεις στο μέλλον;”. Εκείνη απάντησε: “Ίσως να ταξιδέψω στο Φεγγάρι. Ίσως βγάλω φτερά να πετάω σαν γλάρος“. Περίπου 4 μήνες μετά “έφυγε” από κοντά μας.
Ο Γλάρος – Φοίβος Δεληβοριάς και Αλίκη Βουγιουκλάκη (Στίχοι)
“Μια βάρκα ήταν μόνη της σε θάλασσα γαλάζια
κι ήτανε κι ένας γλάρος με ολόλευκα φτερά
κι όλο την κοντοζύγωνε για να της κάνει νάζια
και τις φτερούγες του έβρεχε στα γαλανά νερά
Και ζήλεψα τη βάρκα τη μικρή τη χιονάτη
που της φιλούσε ο γλάρος το κατάλευκο πανί
Και νιώθω σαν βαρκούλα στα γαλάζια τα πλάτη
που όλο περιμένει κάποιο γλάρο να φανεί
Ένα γεράνι κόκκινο λουλούδισε στη γλάστρα
κι ήρθε μια πεταλούδα που πετούσε σαν τρελή
Και ποιος να ξέρει άραγε τι του `πε η ξελογιάστρα
και κείνο εκοκκίνισε ακόμα πιο πολύ
Και όλο συλλογιέμαι τα φτερά τ’ ανοιγμένα
αλλά το τι να είπαν δεν το βρίσκω, ομολογώ
Ποιος άραγε το ξέρει να το πει και σε μένα
Ας τ’ άκουγα από σένα κι ας κοκκίνιζα και `γω
Χθες το φεγγάρι ασήμωσε της λεύκας μας τα φύλλα
που στέκονταν ακίνητη εκεί στην ερημιά
κι όταν ο Μπάτης φύσηξε της ήρθε ανατριχίλα
κι αμέσως τρεμουλιάσανε τα φύλλα τα ασημιά.
Και όλο συλλογιέμαι, συλλογιέμαι πως κάτι,
Πρέπει να είπε ο Μπάτης μυστικό μες τα κλαδιά
Ας τ’ άκουγα από σένα τα λογάκια του Μπάτη,
κι ας ένιωθα να τρέμει σαν τα φύλλα η καρδιά”
Σχόλια