Στη φυλακή ο Γιώργος Μαργαρίτης για σημαντικό λόγο. Ποια είναι η αιτία όπου θα περάσει τις πύλες του σωφρονιστικού καταστήματος ο γνωστός τραγουδιστής;
Ο λαϊκός ερμηνευτής θα περάσει τις πύλες του μεγαλύτερου σωφρονιστικού ιδρύματος της χώρας. Συγκεκριμένα θα βρεθεί στις φυλακές του Κορυδαλλού. Μην πάει ο νους σας στο κακό, δεν χρειάζεται να ανησυχείτε, διότι ο καταξιωμένος τραγουδιστής θα δώσει μια συναυλία για τους κρατούμενους.
Οι έγκλειστοι των φυλακών Κορυδαλλού θα έχουν την μεγάλη ευκαιρία να παρακολούθησουν από κοντά τον Γιώργο Μαργαρίτη. Ο διαχρονικός καλλιτέχνης θέλησε να ψυχαγωγήσει τους κρατούμενους μιας και μπορεί να καταλάβει τον γολγοθά τους.
Γνωστός για την ευαισθησία του σε θέματα που αφορούν κοινωνικές ομάδες του περιθωρίου, ο δημοφιλής καλλιτέχνης δέχτηκε αμέσως να πρωταγωνιστήσει στην εκδήλωση αφιλοκερδώς, το ίδιο και οι συνεργάτες του, οι μουσικοί που τον ακολουθούν στα live του. Στο πρόγραμμα που θα παρουσιάσουν στους κρατουμένους της φυλακής συγκαταλέγονται μεγάλες και διαχρονικές επιτυχίες του Γ. Μαργαρίτη, αλλά και άλλα τραγούδια, λαϊκά και ρεμπέτικα. Μεταξύ αυτών θα είναι σίγουρα και το θρυλικό σουξέ του Γιώργου «Στο κελί 33».
Κι αυτό διότι στο παρελθόν έχει περάσει την πύλη των φυλακών ως κρατούμενος την περίοδο της δικτατορίας. Μάλιστα έχει μιλήσει για αυτή την περιπέτεια του λέγοντας : ”Θυμάμαι, είχα πάει ένα βράδυ σε ένα σπίτι να τραγουδήσω και μου ζήτησαν Μίκη Θεοδωράκη. Με το που αρχίζω με αρπάζει ένα χέρι. Ανάμεσα στους καλεσμένους ήταν ένας χωροφύλακας. “Τι τραγουδάς, δεν ξέρεις ότι απαγορεύεται;” Εκανα ότι δεν το γνώριζα. Εκείνη τη φορά σώθηκα. Υπήρξαν, όμως, άλλες που δεν τα κατάφερα. Ετρωγα ξύλο για επτά μέρες, μπήκα στον Κορυδαλλό, αλλά ευτυχώς για λίγο”.
Στο κελί 33 – Στίχοι
Πήρα τον κακό το δρόμο
και την εύκολη ζωή,
ήρθα κόντρα με το νόμο
ξαφνικά ένα πρωί.
Στο κελί τριάντα τρία
μ’ είχαν στον Κορυδαλλό.
Είχα μάτια δεκατρία,
ήμουνα παιδί χωρίς μυαλό
μα παιδί χωρίς μυαλό.
Απ’ τα παιδικά μου χρόνια
άφησα τα σχολικά
με κυκλώματα γυρνούσα
μα μετάνιωσα πικρά.
Στο κελί τριάντα τρία
μ’ είχαν στον Κορυδαλλό.
Είχα μάτια δεκατρία,
μα παιδί χωρίς μυαλό
μα παιδί χωρίς μυαλό.
Ξενοδούλευε η μάνα
κι ο πατέρας στο γιαπί,
καμαρώνανε το γιο τους
που τους γέμισε ντροπή.
Και στο κελί τριάντα τρία
μ’ είχαν στον Κορυδαλλό.
Είχα μάτια δεκατρία,
μα παιδί χωρίς μυαλό
μα παιδί χωρίς μυαλό.
Σχόλια