Η Πέγκυ Ζήνα στο GetGreekMusic | «Μας περιβάλει μια "Αμερικανιά", αλλά δεν έχασα την ταυτότητα μου»

Μια απολαυστική συνέντευξη παραχώρησε η Πέγκυ Ζήνα στο GetGreekMusic και τον Mike Economakos. Το GetGreekMusic συνάντησε την Πέγκυ Ζήνα στις τελευταίες πρόβες της, λίγο πριν την μεγάλη πρεμιέρα του Fever, όπου θα τραγουδά μαζί με το Νότη Σφακιανάκη κάθε Παρασκευή και Σάββατο.

Πήραμε μια πρώτη γεύση για το τι θα δούμε, παρακολουθήσαμε το νέο της video clip για το νέο της τραγούδι ” Μη μ’ακουμπάς” που κυκλοφορεί την Δευτέρα 4 Δεκεμβρίου από την Minos EMI/Universal και μάθαμε πολλά πράγματα που μας εκμυστηρεύθηκε…

Καλησπέρα Πέγκυ, που σε πετυχαίνουμε τώρα;

Στις τελευταίες πρόβες εδώ στο Fever. Η πρεμιέρα μας είναι την Παρασκευή 1η Δεκέμβρη. Μαζί με το Νότη Σφακιανάκη φυσικά. Έχουμε την μεγάλη χαρά να βρίσκεται κοντά μας μια σπουδαία τραγουδίστρια, η Ελπίδα, μαζί μας επίσης είναι η Χριστίνα Σάλτη, οι 48 ώρες, ο Άγγελος Δάνος και ο Μιχάλης Μόσχου. Είμαστε ωραία παρέα.

Έχεις συνεργαστεί αρκετές φορές με το Νότη Σφακιανάκη. Πως είναι η συνεργασία σου μαζί του;

Ναι. Γνωριζόμαστε από παλιά. Πολλές φορές έχουμε συνεργαστεί. Ο Νότης με ξέρει από μικρούλα… Μας συνδέει μια σχέση αγάπης, στοργής και προστασίας. Από μικρή ήμουν μαζί του σε διάφορα νυχτερινά κέντρα. Και εδώ στο Fever to 2001. Είναι η 6η φορά που ξανασυναντιόμαστε.

Πέρα από εδώ (Fever) που θα σε βλέπουμε Παρασκευή και Σάββατο, τις Κυριακές είσαι στη Θεσσαλονίκη στο Barbarella. Μίλησε μας για αυτό…

Ναι τις Κυριακές κάνω κάτι εντελώς διαφορετικό εκεί. Είναι καταπληκτικά πάρτυ. Είναι νωρίς, 10 με 2, είναι σαν μυστικά κονσέρτα, γινόμαστε όλοι ένα κι επειδή έχει μεγάλη επιτυχία, θα το συνεχίσουμε.

Πολλοί καλλιτέχνες που έχουν δουλέψει σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη έχουν αναφέρει μερικές διαφορές στο κοινό. Εσύ που το ζεις και τώρα αυτό και μάλιστα από την μια μέρα στην άλλη, τι έχεις να πεις;

Εγώ την διαφορά της Θεσσαλονίκης την έχω πάντα μέσα μου, γιατί εμένα με ανακάλυψε η Θεσσαλονίκη. Παρότι είμαι Αθηναία κι εδώ ξεκίνησα να τραγουδάω, την επιτυχία μου την γνώρισα στη Θεσσαλονίκη, το 2001. Μετά με υποδέχτηκαν εδώ, το 2002 με 2003, που άρχισε η αναγνώριση μου, παρότι ξεκίνησα από το 1995 να τραγουδώ. Έτσι λοιπόν η Θεσσαλονίκη, ως γενέτειρα καλλιτεχνική, έχει πάντα άλλη θέση στην καρδιά μου. Όλοι λένε πως ο κόσμος εκεί είναι πιο εκδηλωτικός, εγώ θα πω ότι είναι πιο αυστηρός, όταν όμως αγαπήσει κάτι είναι πολύ εκδηλωτικός και για πάντα. Αν δεν τους προδώσεις θα τους έχεις για πάντα, ανεξάρτητα αν είσαι στη showbiz και στην επικαιρότητα ή όχι. Είναι μέχρι να τους κερδίσεις. Εγώ Δόξα Το Θεό έχω αυτή την σχέση με τους Θεσσαλονικείς που μετά δημιουργήθηκε και στην Αθήνα.

Μιας και είπαμε για το παρελθόν, θυμάμαι ότι είχες ξεκινήσει με πιο ποπ τραγούδι και μετά καθιερώθηκες στο λαϊκό…

Γεννήθηκα λαϊκή τραγουδίστρια, απλά όταν είσαι μικρούλα και έχεις και μια χαριτωμένη εμφάνιση, όλοι αυτοί οι άνθρωποι που υπηρετούν αυτό τον χώρο και βρίσκονται στις δισκογραφικές εταιρίες δυστυχώς μένουν πολύ στην εμφάνιση κι όχι τόσο στο χρώμα της φωνής. Έτσι λοιπόν τα πρώτα χρόνια της καριέρας μου με πήγαιναν σε πιο ποπ δρόμους, μέχρι και απόπειρα στη Eurovision, αλλά είναι κάτι που μου άρεσε, γιατί η δική μου η γενιά μεγάλωσε με ποπ μουσική. Ήταν η Άννα Βίσση, ο Μιχάλης Ρακιτζής, ο Κώστας Μπίγαλης και άλλοι. Μοιραία ήμουν καλή και σε αυτά, αλλά μεγαλώνοντας άρχισαν να βγαίνουν στην επιφάνεια τα πραγματικά μου βιώματα που κρατούσαν από Μητροπάνο, Πάριο, Μοσχολιού, Αλεξίου,  Στράτο Διονυσίου…

Και τους είχες γνωρίσει όλους αυτούς, εκτός του Στράτου Διονυσίου, έτσι δεν είναι;

Ναι, είχαν την μεγάλη τιμή να τους γνωρίσω προσωπικά και να μου έχουν πει λόγια βάλσαμο για την καρδιά μου… Ο Δημήτρης Μητροπάνος ήταν καλλιτεχνικός μου πατέρας, όχι μόνο δάσκαλος και σπουδαίος συνάδελφος μου.

Νιώθεις εσύ κάποιο ιδιαίτερο “βάρος”, ότι έχεις πάρει τη σκυτάλη και πρέπει να συνεχίσεις κι εσύ το έργο τους; Παρότι είναι εντελώς διαφορετικές οι εποχές…

Θα έλεγα ότι θα το θέλαμε εμείς οι τραγουδιστές να πάρουμε την σκυτάλη και προσπαθούμε πάρα πολύ, αλλά η εποχή δυστυχώς δεν μας βοηθά. Στην εποχή μας όλα γίνονται μέσω διαδικτύου, ο έρωτας, η αγάπη, η γνωριμία και φυσικά η μουσική, αλλά και η “Αμερικανιά” που μας περιβάλει είναι ένα εμπόδιο. Αν πάμε στα αυθεντικά, λαϊκά μουσικά χρώματα της πατρίδας μας για τους περισσότερους σε αυτό τον χώρο, θεωρούμαστε λίγο “πασπαλισμένοι με ναφθαλίνη” αντί να παίρνουμε τα περισσότερα βραβεία. Ο κόσμος όμως μας το χρεώνει. Εγώ πιστεύω ότι έχω βρει τη χρυσή τομή, διότι συνεργάζομαι με δημιουργούς που κρατούν το χρώμα αυτό, οπότε είμαι μέσα στα πράγματα, αλλά χωρίς να έχω χάσει την ταυτότητα που θέλω να έχω.

Μιας και είπαμε για δημιουργούς, πάμε στο νέο σου τραγούδι που έγραψε ο STAN. Είναι η δεύτερη φορά που παίρνεις κομμάτι του, μετά το “Μόνη Καρδιά”. Πες μας δυο λόγια…

Ναι είναι η δεύτερη φορά με το STAN. Σε τρία τραγούδι μάλιστα σε αυτόν τον δίσκο που έρχεται συνεργάζομαι με τον STAN και την ICON Music. Είναι αυτό που σου έλεγα και ο STAN και η “τρελοπαρέα” της ICON Music, θυμίζουν συνθέτες της δεκαετίας του ’70 και ’80, αλλά με σύγχρονο ήχο, που αγαπούν το λαϊκό τραγούδι και έχουν όρεξη. Ο υπόλοιπος δίσκος είναι εξολοκλήρου του Κυριάκου Παπαδόπουλου, με τον οποίο είχα κάνει και τον πρώτο μου δίσκο, το “Ένα χάδι”, το 1999. Ξαναβρισκόμαστε πάλι με τον Κυριάκο και μαζί με τον Βασίλη Γιαννόπουλο, τη Βίκυ Γεροθόδωρου, τον Θάνο Παπανικολάου και έχω και ένα τραγούδι με τον Χριστόφορο Γερμενή. Ετοιμάζεται μια πολύ όμορφη δουλειά.

Πόσα τραγούδια θα έχει ο δίσκος;

Θα έχει 10 καινούρια και 2 που έχουν ήδη κυκλοφορήσει… Ο “Χρόνος” και το “Μη μ’ακουμπάς” που το video clip του κυκλοφορεί τη Δευτέρα και είναι σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Τσαουσόπουλου.

Έχεις πολλά χρόνια στο ελληνικό τραγούδι με πολλές εμπειρίες και στιγμές. Έχεις βιώσει ποτέ μια αδικία που να σε έκανε να σκεφτείς να τα παρατήσεις όλα; Να πεις ότι δεν αξίζει όλο αυτό; Πως το ξεπέρασες;

Πολλές φορές. Την ίδια στιγμή όμως που σε αδικεί κάποιος, σκέφτεσαι πως όσα έχεις καταφέρει δεν τα χρωστάς σε αυτούς που σε έχουν αδικήσει, αλλά σε εκείνους που σε έχουν αγαπήσει. Τότε, λοιπόν, έρχεται κάποιος και σου λέει, “εγώ με το “Έφυγες” έχω ξεπεράσει τον χωρισμό μου, το θάνατο ενός αγαπημένου προσώπου, έχω χορέψει με το “Είμαι Καλά”, με το “Έχει σύννεφα απόψε” έχω ερωτευθεί κλπ.. Όταν λοιπόν υπάρχουν άνθρωποι που έχουν νιώσει συναισθήματα, έχουν κλάψει ή διασκεδάσει με τα τραγούδια σου, τότε αισθάνεσαι ότι πρέπει να συνεχίσεις. Και φυσικά ένας άλλος λόγος για να συνεχίσεις εάν είσαι γονιός είναι γιατί πρέπει να διδάξεις στο παιδί σου πως τη δουλειά του πρέπει να την αγαπάει.

Μου έδωσες πάσα για την επόμενη ερώτηση. Γιαγιά τραγουδίστρια, μαμά το ίδιο, το “μήλο θα πέσει κάτω από τη μηλιά”; Θα ήθελες να δεις την Ηλέκτρα να ακολουθεί τα χνάρια σου;

Κανένας τραγουδιστής δε θέλει το παιδί του να ακολουθήσει αυτά τα χνάρια, μιας τόσο ανταγωνιστικής δουλειάς.

Εσύ όμως το έκανες… Αν το κάνει θα γίνεις μια αυστηρή μάνατζερ;

Κι εμένα όμως η μαμά μου δεν το θέλε, αλλά το έκανα και μπορεί να το πάθω και γω τώρα (γέλια)… Θα είμαι δίπλα στα όνειρα της, αλλά σαν “παλιακή” μαμά, θα έλεγα να το χει σαν χόμπι και να σπουδάσει… Να μην το πάρει πολύ σοβαρά, γιατί θα σπάσει το “στομάχι” της… Αυστηρή μάνατζερ όχι, θα έχει τον μπαμπά της για αυτό.

Τώρα που είπες για τον μπαμπά της… Συνεργάζεσαι με τον σύζυγό σου… Στο σπίτι μαζί, στη δουλεία μαζί, δεν βαριέστε ποτέ ο ένας τον άλλον;

(Γέλια)… Εντάξει αυτό σε κάνει να μην έχεις πάρα πολλές προσωπικές, ανέμελες, στιγμές, αλλά το πιο σημαντικό είναι πως έχεις κοινά όνειρα με τον άνθρωπο σου και προσπαθείτε για το ίδιο πράγμα και στόχο, άρα έχουμε ενότητα. Αν έκανε μια άλλη δουλειά θα είχες άλλες ανησυχίες και ίσως να μην καταλάβαινε τόσο ο ένας τον άλλον…Τα θετικά στη ζυγαριά υπερισχύουν λοιπόν…

“Ένα θα είσαστε για πάντα εσείς” που λέει και το τραγούδι σου… Τα λέμε την Παρασκευή στην πρεμιέρα του Fever…

Σε ευχαριστώ πολύ Μιχάλη και σε περιμένω…

Η Πέγκυ Ζήνα στο GetGreekMusic