Ο Θοδωρής Μαραντίνης ξεσπά για την Μακεδονία: "Έχουμε δεχτεί πολλά και δεν κάνουμε τίποτα"

Ο Θοδωρής Μαραντίνης ξεσπά για την Μακεδονία σε συνέντευξη που παραχώρησε μαζί με την σύζυγο του Σίσσυ Χρηστίδου.

Και οι δυο μίλησαν στο περιοδικό People λέγοντας:

Επειδή είστε και οι δύο Θεσσαλονικείς, πώς σας φάνηκε η συμφωνία με τη Βόρεια Μακεδονία; Είδα πως στο Visit my Greece στο Λευκό Πύργο πήρατε θέση «Macedonia is Greek».

Σ.: Είναι πολύ λεπτό το θέμα και πολύ δύσκολο για εμάς να το διαχειριστούμε και να το σχολιάσουμε, γιατί μας αγγίζει συναισθηματικά. Εμένα με έχει απογοητεύσει η συμφωνία αυτή, αλλά είναι μέσα στις πολλές απογοητεύσεις που παίρνουμε από τη χώρα μας τα τελευταία χρόνια.

Θ.: Είναι κάτι που μας πληγώνει, δεν μας είναι καθόλου ευχάριστο, όπως νομίζω και για κανέναν Έλληνα. Και παρά τις αρχικές αντιδράσεις, νιώθω πως αυτό που τελικά αποφασίστηκε και ανακοινώθηκε το δεχτήκαμε πολύ εύκολα – κι αυτό προσωπικά με προβληματίζει. Έχουμε δεχτεί πάρα πολλά πράγματα τα τελευταία χρόνια –και βάζω και τον εαυτό μου μέσα– και δεν κάνουμε τίποτα. Δεν ξέρω αν έχουμε κάποια υποσυνείδητη ενοχή και δεν αντιδρούμε σε τίποτα. Τι να πω, μας ψεκάζουν; Νομίζω πως κάποια στιγμή, πάντως, θα γίνει ένα «μπαμ». Και για μας και για τις επόμενες γενιές πρέπει κάποια πράγματα να τα υπερασπιστούμε.

Μιλώντας για επόμενες γενιές: Τα αγόρια σας είναι 5 και 10 ετών πια!

Θ.: Ο μεγάλος θα πάει πέμπτη δημοτικού και ο μικρός νήπιο. Έχουν πολύ καλή σχέση, ίσως γιατί με πέντε χρόνια διαφορά δεν μπορείς να έχεις ανταγωνισμό, τουλάχιστον στην ηλικία που είναι τώρα. Ο μεγάλος είναι προστατευτικός και ο μικρός τον θαυμάζει.

Σ.: Μέχρι ο μικρός να σπάσει τα νεύρα του μεγάλου, που είναι πιο χαμηλών τόνων, και να αρχίσουν οι καβγάδες! Παιδιά, ξέρεις.

Γίνατε μικροί γονείς. Νιώθατε έτοιμοι να κάνετε οικογένεια ή απλά σας ήρθε;

Σ.: Μικρή, όταν με ρωτούσες τι θες να γίνεις όταν μεγαλώσεις, απαντούσα «μαμά». Ήταν στόχος ζωής για μένα. Το ήθελα πάρα πολύ. Παρόλο που ήρθε ξαφνικά και δεν το περιμέναμε, ήταν τεράστια η χαρά μου.

Θ.: Εγώ σίγουρα, όταν με ρωτούσαν τι θέλω να γίνω, δεν έλεγα μπαμπάς! Ποτέ στην πορεία της ζωής μου δεν είχα φτιάξει την εικόνα τού πώς θα είμαι ως πατέρας. Μέχρι εκείνη τη στιγμή θεωρούσα πως αυτό θα έρθει είκοσι χρόνια μετά! Αυτό που με βοήθησε ήταν ότι ήμουν πολύ ερωτευμένος με τη Σίσσυ, οπότε το παιδί ήταν απόρροια του συναισθήματος. Μετά με βοήθησε και η ίδια η Σίσσυ, από τα πιο πρακτικά μέχρι το να ξεκλειδώσω συναισθηματικά. Στο δεύτερο παιδί ήμουν πολύ έτοιμος συναισθηματικά, ήδη από τη στιγμή της γέννας.

Η ώρα κοντεύει 15.00 και κάπου εκεί η Σίσσυ και ο Θοδωρής πρέπει να φύγουν για να πάρουν τα παιδιά από το σχολείο. Οι γονείς τους δεν είναι στην Αθήνα, δεν έχουν βοήθεια, τα απογεύματα γίνονται full time γονείς. Και δεν το λένε για να το πουν, το εννοούν. Και, πάνω από όλα, το απολαμβάνουν.

πηγή: People