Τρύπες - Η "Ταξιδιάρα ψυχή" τους ζει ακόμα

Τρύπες – Αφιέρωμα

Σε μια εποχή που το Ελληνικό ροκ φθήνει, υπάρχουν κάποια παλαιά δείγματα που μας δίνουν την ελπίδα πως όλο αυτό μπορεί να ζωντανέψει πάλι.

Τέτοιο λαμπρό παράδειγμα αποτελούσαν και συνεχίσουν να αποτελούν το συγκρότημα Τρύπες. Μπορεί να έχουν περάσει 15 χρόνια από την διάλυση τους, ωστόσο μέχει και σήμερα είναι πιο επίκαιροι από ποτέ.

Οι Τρύπες ήταν ένα ελληνικό ροκ συγκρότημα από την Νεάπολη Θεσσαλονίκης. Ο ιδιαίτερος ήχος τους, προερχόμενος από τα βασικά χαρακτηριστικά του πυρήνα της μπάντας, δηλαδή από τα αναγνωρίσιμα φωνητικά και στίχους του τραγουδιστή Γιάννη Αγγελάκα καθώς και από τις ιδιόμορφες συνθέσεις του μπασίστα Γιώργου Καρρά, ενέπνευσε πολλά σχήματα της εποχής και τους χάρισε μια θέση στο πάνθεον των πιο ποιοτικών και εμπορικά επιτυχημένων ελληνόφωνων ροκ σχημάτων.

Το συγκρότημα ξεκίνησε το 1983 με τον Γιώργο Καρρά και τον Γιάννη Αγγελάκα να γράφουν μουσική με ελληνικό στίχο και επιρροές από punk και ενναλακτικό ροκ. Ο Αγγελάκας εκτός από στιχουργός ήταν και τραγουδιστής του συγκροτήματος ενώ ο Καρράς ανέλαβε το μπάσο. Στις πρώτες τους ζωντανές εμφανίσεις κιθαρίστας ήταν ο Μιχάλης Κανατίδης και ντράμερ ο Κώστας Φλωροσκούφης. Το 1984, τον Κανατίδη αντικατέστησε σταδιακά ο Μπάμπης Παπαδόπουλος. Το πρώτο ομώνυμο άλμπουμ ηχογραφήθηκε στο στούντιο Αγροτικόν με μηχανικό ήχου τον Νίκο Παπάζογλου. Κυκλοφόρησε το 1985 από τη νεοσύστατη Ano Kato Records και το κομμάτι Ταξιδιάρα Ψυχή έγινε επιτυχία στους θαυμαστές του ελληνικού ροκ.

Το 1987 αφού διαταράχθηκαν οι σχέσεις με τη δισκογραφική τους εταιρία ηχογραφούν το δεύτερο τους άλμπουμ Πάρτυ στον 13^ο όροφο με δανεικά λεφτά από τον φίλο τους Σπύρο Βεδουρά. Κατά την περίοδο των ηχογραφήσεων ο Φλωροσκούφης έφυγε από το συγκρότημα και αντικαταστάθηκε από τον Γιώργο Τόλιο. Τότε έγινε η συνάντηση με τον Γιάννη Πετρίδη και το συμβόλαιο με την εταιρία Virgin.

Οι συχνές ζωντανές εμφανίσεις στην Θεσσαλονίκη πρώτα και αργότερα στην Αθήνα τους καθιέρωσαν σαν μια δυναμική ανερχόμενη μπάντα με καλή σκηνική παρουσία και δημιούργησαν ένα πιστό κοινό. Το συγκρότημα απέκτησε πανελλήνια φήμη στην δεκαετία του ’90 μετά την κυκλοφορία του τρίτου δίσκου Τρύπες στον Παράδεισο.

Στην ηχογράφηση του συμμετείχε ως ηχολήπτης ο Ασκληπιός Ζαμπέτας, ο οποίος στη συνέχεια ενσωματώθηκε στο συγκρότημα ως δεύτερος κιθαρίστας. Κατά την ίδια δεκαετία ακολούθησαν οι πρώτες εμφανίσεις στο εξωτερικό, καθώς έπαιξαν στο διεθνές φεστιβάλ Eurockéennes του Μπελφόρ της Γαλλίας του 1990, στο Λονδίνο και στο Μάντσεστερ.

Το καθοριστικό τέταρτο άλμπουμ Εννιά Πληρωμένα Τραγούδια έκανε την μουσική τους γνωστή στο ευρύτερο κοινό. Έως τότε ο στίχος είχε γίνει πιο προσωπικός και η μουσική παραγωγή τελειοποιήθηκε. Το συγκρότημα είχε γίνει γνωστό σε όλη την Ελλάδα παρά την συστηματική αποχή από ΜΜΕ όπως τηλεόραση, ραδιόφωνο και περιοδικά, με ελάχιστες εξαιρέσεις.

Τον Απρίλιο του 1993 ηχογραφήθηκε επίσης το άλμπουμ Υπέροχο τίποτα και είναι πειραματική μουσική του Γιώργου Καρρά σε στίχους του Γιάννη Αγγελάκα. Σε αυτό το άλμπουμ ο Γιώργος Καρράς που είναι ο βασικός συνθέτης του συγκροτήματος εκδηλώνει τις αναζητήσεις του και σε άλλα είδη μουσικής εκτός από την ροκ και δεν φοβάται να χρησιμοποιήσει όργανα όπως το ακορντεόν, τσέλο, κοντραμπάσο, βιολί και τα συνθεσάιζερ για να πετύχει ένα μουσικό αποτέλεσμα που σε παραπέμπει σε εικόνα. Δεν είναι τυχαίο ότι μετά από λίγο καιρό από την κυκλοφορία του το άλμπουμ αυτό χρησιμοποιείται για την μουσική επένδυση ταινίας του ελληνικού κινηματογράφου. Κυκλοφόρησε σε βινύλιο και αργότερα όταν κυκλοφόρησε σε CD προστέθηκαν τέσσερα μουσικά κομμάτια από την μουσική που έγραψαν οι Τρύπες για την ταινία Η εποχή των δολοφόνων του σκηνοθέτη Νίκου Γραμματικού.

Το 1994 ηχογραφούν στο Club ΡΟΔΟΝ το live άλμπουμ Κράτα το Σώου Μαϊμού με αυτό το άλμπουμ τους που έχει και κάποια τραγούδια τους σε εκτέλεση με ακουστικά όργανα κλείνει η πρώτη δημιουργική περίοδος του συγκροτήματος. Το 1996 ηχογραφούν το Κεφάλι Γεμάτο Χρυσάφι τότε ανοίγει ένας νέος κύκλος και μια νέα δημιουργική περίοδος. Η πορεία τους σταματά μετά την τελευταία δισκογραφική δουλειά που κυκλοφορεί το 1999 Μέσα στη Νύχτα των Άλλων. Το συγκρότημα διαλύθηκε το 2001 μετά την απόφαση του τραγουδιστή Γιάννη Αγγελάκα να ακολουθήσει προσωπική καριέρα.